Eten bij de Chinees

Nog in de wolken van onze tijd in Sydney vlogen we de ochtend na Carmen richting de volgende wereldstad. Tijd voor Hong Kong! Na een aantal zeer comfortabele uurtjes vliegen landden we na 4 maanden reis eindelijk weer in het noordelijk halfrond. We hebben de lente dus weer opgezocht.

Aangezien we in de avond pas geland waren op Hong Kong vertrokken we vanuit het vliegveld direct naar ons hostel. Ons hostel bevond zich in Kowloon, het vasteland van Hong Kong. Specifiek stond ons hostel in Mong Kok, en dat was een fijne cultuurshock. De volgende dag las Tom ook in onze nieuwe reisgids dat Mong Kok een van de meest dichtbevolkte wijken ter wereld is, met ruim 100.000 mensen per vierkante kilometer. Nou, dat merkten we ook toen we aankwamen. Omdat er in Hong Kong zo veel mensen wonen is ruimte heel kostbaar. Geen enkel hostel heeft dan ook een eigen ingang, laat staan gebouw. Het is dus wel even zoeken, tussen duizenden mensen, chaos en winkelstalletjes. Overigens hadden deze stalletjes niet fruit of eten zoals in Zuid Amerika, maar de nieuwste iPhones, Samsungs en andere electronische apparatuur. En daar stonden wij dus tussen duizenden mensen met onze backpacks te zoeken naar iets wat op een hostel lijkt. Afijn, het hostel hebben we gevonden en aangezien we nu ongeveer in China waren ook maar een afhaalchineesje gescoord en op de kamer gegeten. We hadden ons eigen bezemhok, inclusief WC-douche-combinatie, want er is geen ruimte om een badkamer groter dan een vierkante meter te maken. Dag 1: welkom in the city.

De eerste nacht sliepen we in Kowloon, het vasteland, maar het beeld van eindeloze moderne wolkenkrabbers is een eiland (simpel genaamd Hong Kong Island). Natuurlijk willen wij op het eiland zelf slapen, dus pakten wij de hypermoderne metro naar het centrum na een heerlijk ontbijtje. We hadden ons mentaal al voorbereid op snotterige noodles met bouillon als ontbijt maar gelukkig is ons dat bespaard gebleven. Hong Kong blijkt namelijk vol te zitten met heerlijke verse bakkertjes die de lekkerste broodjes hebben. Dat was zeker genieten dus! Eenmaal op Hong Kong eiland hebben we snel ingecheckt in ons nieuwe hostel en toen zijn we de stad gaan verkennen.

Het was best even wennen om weer in zo'n grote stad te zijn. Tuurlijk is Sydney groot, maar Sydney is nog ruim opgezet, Hong Kong niet. Je loopt langs drukke straten vol toeterende auto's tussen wolkenkrabbers waarvan je de top niet kan zien. Gelukkig kan je (na strenge paspoort en bagagecontrole) in de Bank van China, een prachtig architectonische wolkenkrabber, naar de 43ste verdieping die als observation deck voor toeristen is ingericht. Eindelijk had je wat uitzicht omdat je daar boven de meeste wolkenkrabbers kon uitkijken en enige logica in de straten van de stad kon ontdekken. Natuurlijk is de bedrijvigheid van deze stad ook terug te vinden in het grote aanbod westerse (kleding) winkels. Floor kon haar geluk niet op toen zij na ruim 4 maanden weer een H&M in kon lopen. De rest van de winkels bleven even verstopt want ook de winkelstraten zijn hier anders dan wij in Nederland gewend zijn. Mede vanwege het ruimte gebrek zijn vaak de onderste 2 tot 5 verdiepingen van een kantoorgebouw een enorm winkelcentrum. De wolkenkrabbers zijn door ondergrondse en bovengrondse winkeltunnels aan elkaar gelinkt zodat je eigenlijk in een substadje bent, ver van de drukke stinkende autostraten. Uiteraard moet je dit wel even door hebben want voor die tijd ga je geen winkel tegenkomen en het is ook niet overzichtelijk welke winkels in welke toren zitten, lekker rondslenteren dus. Eenmaal je neus nagelopen van mooie etalage naar mooie etalage kom je uiteindelijk dus ook in een compleet andere straat weer uit dan waar je het winkelcentrum bent ingekomen.

Deze avond was het tijd voor onze eerste echte Aziatische maaltijd, Hotpotten! Hotpotten is in Hong Kong een vrij luxe aangelegenheid wat je vaak met vrienden of familie doet. Het fenomeen is overgewaaid uit Mongolie en lijkt een beetje op fonduen... Er wordt een grote wok met bouillon naar keuze in het midden van de tafel gezet waarna je verschillende groenten, vis en vlees erin kan garen. Een heerlijk lichte maaltijd en met een beetje geduld de lekkerste balletjes en Chinese sla uit de wok. Helaas bleek een van onze bestellingen niet helemaal wat we verwachtten. Met het idee een lekker stukje eend te gaan koken bestelden we Bombay Duck, maar dit bleek helaas een smaakloos slijmerig visje te zijn. Absoluut geen succes!

Woensdag is in Hong Kong gratis museum dag dus zijn we naar enkele van de grote musea gegaan. De musea in Hong Kong waren helaas niet de prachtige, moderne tentoonstellingen uit Nieuw-Zeeland en Australië, maar desondanks interessant. We zijn in een drukke dag naar het Museum of Art, Museum of Space en het Museum of Science geweest. Het Museum of Art bevindt zich prachtig aan het waterfront met uitzicht op de eindeloze wolkenkrabbers van Hong Kong Island, maar de collecties zelf zijn niet heel indrukwekkend. Grappig detail is wel dat lang geleden Chinese kunstenaars hun geld verdienden door de werken van Westerse kunstenaars te imiteren. Kopiëren is in deze regio dus een zeer oud gebruik =). Het ruimtemuseum hebben we net lang genoeg bezocht zodat Floor een nagebootste maanwandeling kon doen, maar gelukkig was het Museum of Science wel de moeite waard. Voordat we naar dit laatste museum gingen was het lunch o'clock en dit is wel noemenswaardig: na maanden overtuiging had Floor namelijk eindelijk Tom zo ver gekregen sushi te proeven. En warempel, het viel in de smaak. Zelfs de rauwe vis! Tom is vooral fan van wasabi en gember, en die gaan nou eenmaal goed met sushi. Het Museum of Science leek heel erg op ons eigen Nemo, en hier hebben we ons 's middags nog een uurtje of twee vermaakt. Het hoogtepunt hier is de museumvullende stellage waar op gezette tijden allerlei ballen op een fancy manier naar beneden rollen, erg indrukwekkend (en precies als in Nemo).

De avond was inmiddels gevallen, wat betekent dat de legendarische Temple St. night market was begonnen. Deze straat verandert vanaf een uur of 7 in een grote openlucht markt, wat ideaal shoppen is voor de locals die natuurlijk verder de hele dag werken. Helaas betekent de reputatie van deze night market dat er nu voornamelijk toeristen rondlopen en de marktwaren zijn daar ook op afgestemd. Niets gekocht, maar nog wel heel leuk eten. De rauw semi-levende vis hebben we toch maar overgeslagen, maar de curry smaakte fantastisch. Na het maal zijn we snel terug naar de pier gerend, want daar begon om 8 uur 's avonds de Symphony of Lights. Tijdens deze permanente lichtshow lichten de wolkenkrabbers op Hong Kong Island op ritme van ontzettende kitsch muziek op. Het is zo over-the-top, verschrikkelijke kitsch maar toch een must-see tijdens een bezoek aan Hong Kong en stiekem best grappig.

De volgende dag gingen we met de metro en bus naar Shek O. Shek O is een luxe buitenwijk van Hong Kong aan het strand. In plaats van huisnummers zijn de percelen hier genummerd op inschrijving van de golfresidentie, je kan je wel een voorstelling maken hoe het er hier uitziet denk ik... Het was een bijzondere ervaring om in de miezer regen op het strand te zitten, maar de zweterige hitte maakte het toch aangenaam om een duik te nemen. Na een middagje chillen op het strand zijn we weer richting de drukke stad gegaan om daar vervolgens in ons eerste sterrenrestaurant te dineren. Din Tai Fung is een keten in Azië en iets daarbuiten met 1 michelin-ster. Ze zijn vooral befaamd over hun dumplings: gestoomde deegzakjes met verschillende vullingen. De dumpling gevuld met zwarte truffel was letterlijk en figuurlijk top of the bill, wat een lekker hapje. De overige gerechten waren ook niet om te versmaden en de rekening a € 50,- reuze vriendelijk. Wat opheldering over de Chinese begrippen waar wij ook even mee worstelde. Je eet dus vaak dumplings tijdens dim sum. Dim Sum is het Chinese equivalent van high-tea en inplaats van zoete hapjes, zijn dumplings een favoriete snack. Overigens drink je hier bij zowel lunch als diner groene thee.

Tijd voor een stukje kinderlijk vermaak voor Tom (en een beetje voor Floor): een bezoek aan het Ocean Park. Ocean Park is een attractiepark / dierentuin op slechts 15 minuten van Hong Kong Central. Vroeg in de ochtend vertrokken we al zodat we vlak na openingstijd al naar binnen waren. Het park bestaat uit twee delen: de Ocean Front (waar de meeste dieren zitten) en een korte rit in een gondel brengt je naar The Summit, waar de attracties zijn. Eerst bezochten we dus het Ocean Front, wat begon met een mooi aquarium. Helaas moesten we hier een beetje doorheen rennen, omdat we op onze hielen gezeten werden door een aantal tourgroepjes. Het park is een van de laatste plekken waar je nog een reuzenpanda kan zien knabbelen aan een stokje bamboe. Erg indrukwekkend om deze luie beren te kunnen zien, en gelukkig hadden de panda's genoeg ruimte (onze verwachtingen waren gezien de reputatie van China niet erg hoog). Om de massa een beetje te ontsnappen hebben we daarna het gondeltje naar The Summit genomen. Hier waren een stuk minder mensen, en de rest van de dag hebben we (vooral Tom, maar ook Floor durfde in de zweefmolen) genoten in de vele attracties. Floor is uiteindelijk in een echte achtbaan geweest (geloof ons, dat is best een wonder) en na enige tegenstribbeling is Tom in the Abyss geweest, een toren met vrije val. Dit laatste moest eigenlijk wel, want deze val was een kleine voorbereiding op een ander avontuur in Nepal, maar daarover later meer...

Na al het avontuur konden we op de weg terug alweer uitkijken naar heerlijk avondeten. Aangezien Tom over zijn oren verliefd is op sushi, stond dat wederom op het menu! We hadden een tip gekregen om bij Sushi-One te gaan eten. Deze populaire sushitent zit iedere avond stampvol en werkt daarom (heel efficiënt) met nummertje trekken. Je gaat naar het restaurant, krijgt een nummertje en vervolgens hoor je dat er over anderhalf uur een tafel vrij is. Wij waren dus even terug naar ons hostel voor een biertje op het dakterras en liepen met knorrende maag na ruim een uurtje terug. Toen we eenmaal onze tafel aangewezen hadden gekregen bleek echter dat het een all-you-can-eat restaurant was! Helaas voor ons hadden we in het park al flink gesnoept, dus wij hadden lang niet genoeg honger om dit op z'n Nederlands 'er uit te eten'. Anderhalf uur gewacht, maar toch maar een ander restaurant opgezocht. Uiteindelijk wel een goede beslissing, want voor de helft van het geld hebben we onze buikjes rond gegeten bij Genki. Hier schoven we aan een grote bar met voor je neus een lopende band vol lekkere bordjes met allerlei sushi's. Je pakt wat je lekker vindt en rekent aan het einde je aantal bordjes af.

Na al dat eten was het de volgende ochtend wel weer eens tijd voor een rondje hardlopen. Daar Hong Kong stad veel te druk is, hebben ze een mooi Victoria Park aangelegd vlakbij ons hostel. Een speciaal jogging circuit door het park zou je van veel obstakels moeten onthouden. Echter betekent joggen in het chinees blijkbaar iets anders: 'in de weg lopen'. Jong en oud (tot heel oud) wandelden kriskras en in minimaal tempo voor je voeten, behoorlijk irritant. Desalniettemin had het hardlopen Floor in ieder geval gemotiveerd tot het kopen van een paar authentieke 'made in china' nieuwe Nikes. Deze moesten uiteraard de volgende ochtend ingelopen worden, dus we kunnen wel van een sportief weekendje spreken!

Onze zaterdag in Hong Kong had dus een vrij typische zaterdaginvulling: winkelen. Van winkelen krijgt men honger, en er was gelukkig nog een plekje waar we nog niet hadden gegeten. Hong Kong is een populaire bestemming onder expats, veel Europese mensen werken hier. De Mid-Levels is daar volledig op ingericht, vol met barretjes, bier en pubfood. Deze wijk bereik je door middel van een systeem van roltrappen, want decadente expats kunnen in deze hitte natuurlijk niet lopen. Het roltrapsysteem is overigens wel 800 meter lang! Na alle noodles hadden wij ook wel trek in een burger! Na een voedzame maaltijd (burgers, chips & bier) zijn we naar het beroemde uitgaansgebied van Hong Kong gegaan, Lan Kwai Fong.

Lan Kwai Fong... wat moeten we daar over zeggen. Een ieder die in Amsterdam weleens op het Rembrandtplein is geweest op zaterdagavond zal ongeveer begrijpen wat het inhoudt. Iedereen staat een beetje op straat biertjes van de supermarkt te drinken en te kijken naar wat er allemaal voorbij loopt, terwijl vier verschillende soorten stampmuziek uit de omliggende barretjes de soundtrack verzorgen. Grappig om even te zien, maar eigenlijk een plek waar je niet dood gevonden wil worden.

De volgende en laatste ochtend voordat we weer in het vliegtuig stappen zijn we naar de Big Buddha gegaan. Deze werkelijkwaar enorme Buddha staat op het Lantau eiland en is te bereiken via de mooie (en soms spannende volgens Tom) kabelbaan vanaf het metrostation. De Big Buddha is de grootste Buddha ter wereld die buiten te bewonderen is. Erg leuk om te zien en een fotootje te schieten maar vooral om daarna snel weer weg te gaan. Horden met toeristen ala de Eiffeltoren op een mooie zomerse dag, lopen je voor de voeten en de aanloop naar het beeld is omgeven met souvenirwinkeltjes. We hadden ook niet zoveel tijd want aan het einde van de middag moesten we ons melden op Hong Kong airport. Op naar Nepal!

Trouwe volgers zullen opmerken dat we inmiddels al een tijdje in Nepal zijn, dat klopt! Ons enorm drukke programma hier (2 weken zijn echt veel te kort!) heeft het Hong Kong blog wat vertraagd. Onze Nepalese avonturen komen jullie snel tegemoet. Een tipje van de sluier: 160m brug, paraglyden, Himalaya, olifanten en neushoorns.

Liefs en hou je veilig!
Tom & Floor